Ο Boy George μιλά για την αιώνια λατρεία του για τον David Bowie.
Λίγοι καλλιτέχνες στον κόσμο της μουσικής είχαν τόσο βαθιά επίδραση στους θαυμαστές και τους ομότεχνούς τους όσο ο David Bowie. Ο Boy George δεν ήταν απλώς ένας ακόμα θαυμαστής, ήταν ένας αφοσιωμένος ακόλουθος, ένας λάτρης που έβλεπε στον Bowie κάτι παραπάνω από έναν καλλιτέχνη – έναν εξωγήινο μέντορα, έναν μυσταγωγό της μουσικής και του στιλ.
Και όπως κάθε αληθινός ακόλουθος, δεν σταμάτησε ποτέ να λατρεύει το είδωλό του.
Από μικρή ηλικία, ο Boy George είχε εμμονή με τον David Bowie. Ο ίδιος θυμάται να κάνει κοπάνα από το σχολείο το 1976, όταν ήταν 14 ετών, για να σταθεί στον σταθμό Victoria, περιμένοντας να δει από κοντά τον μύθο που του είχε αλλάξει τη ζωή.
Ο David Bowie, άρτι αφιχθείς από το Βερολίνο, κατέφτασε μέσα σε μία εντυπωσιακή Cadillac, μία φιγούρα τόσο απόκοσμη που έμοιαζε να έχει ξεπηδήσει από κάποιο γαλαξιακό βασίλειο.
Ο νεαρός George στεκόταν ανάμεσα στο πλήθος και τα μάτια του καρφωμένα στη σκιά του David Bowie. Και κάπου εκεί, τραβήχτηκε μία εμβληματική φωτογραφία που τον δείχνει να περιμένει στον σταθμό. Μια στιγμή παγωμένη στον χρόνο.
«Υπάρχει μία φωτογραφία μου στον σταθμό Victoria, όταν ήμουν 14 ετών, την οποία βρήκα πρόσφατα», θυμήθηκε ο 63χρονος καλλιτέχνης σε εμφάνισή του στο πρώτο επεισόδιο του «The Lulu Podcast: Turning Points».
«Έφτασε στον σταθμό Victoria με τη μεγάλη Cadillac και θυμάμαι να με φωτογραφίζουν και να σκέφτομαι: “Μπορεί να μπλέξω επειδή με φωτογραφίζουν. Τι θα γίνει αν το δει η μαμά μου;”», αποκάλυψε
«Έτσι, είδα πρόσφατα τη φωτογραφία και είναι συγκλονιστική», συμπλήρωσε.
Ο Boy George ήταν το παιδί που στεκόταν ώρες έξω από το σπίτι του David Bowie, με την ελπίδα να κλέψει μία ματιά από τον άνθρωπο που καθόρισε τη μουσική υπόστασή του.
Και κάποτε, αυτό το πάθος έγινε ιστορία. Ο πρώην frontman των Culture Club περιέγραψε ότι είδε για πρώτη φορά από κοντά τον θρυλικό καλλιτέχνη όταν ήταν 11 ετών, στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
Η Angie Bowie, σύζυγος του καλλιτέχνη εκείνη την εποχή, φαίνεται ότι είχε μία λιγότερο ρομαντική αντίληψη για τους αφοσιωμένους θαυμαστές.
«Καθόμουν έξω από το σπίτι του. Υπάρχει μία διάσημη ιστορία για την Angie, η οποία άνοιξε το παράθυρο και μας είπε να φύγουμε. Άνοιξε το παράθυρο και είπε: “Μπορείτε απλά να φύγετε από δω!”», περιέγραψε, σε μία σκηνή που έμοιαζε βγαλμένη από ταινία εφηβικής επανάστασης.
Όμως, το πάθος του Boy George δεν σταμάτησε εκεί. Όταν έγινε διάσημος και είχε πλέον τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με τον David Bowie, εκμεταλλεύτηκε κάθε ευκαιρία.
Του έστελνε emails – «τον βομβάρδιζα με μηνύματα αγάπης και λατρείας», όπως τα περιγράφει. Και η απάντηση του Bowie; Συνήθως, ένα λιτό μήνυμα. «Μια γραμμή», άντε δύο.
Για κάποιον άλλον, αυτό θα μπορούσε να είναι απογοητευτικό. Για τον Boy George, όμως, κάθε λέξη από τον David Bowie ήταν σαν μία σταγόνα από το νέκταρ των θεών.
Η στιγμή της απόλυτης αναγνώρισης
Ένας καλλιτέχνης σαν τον Boy George δεν θα μπορούσε να αρκεστεί απλώς στο να λατρεύει τον David Bowie. Ήθελε να τον τιμήσει. Και τι καλύτερος τρόπος από το να τον μιμηθεί με κάθε δυνατό τρόπο;
Στο διάσημο βρετανικό τηλεοπτικό σόου «Stars In Their Eyes», ο Boy George ντύθηκε, τραγούδησε και υποδύθηκε τον Bowie με τόσο πάθος, που κατάφερε να βγει νικητής – δύο φορές.
Το 2020, ο τραγουδιστής αποκάλυψε σε συνέντευξή του στο NME ότι ο David Bowie τον είχε συγχαρεί κάποτε για τη νίκη του με ένα σχόλιο απλό αλλά γεμάτο νόημα.
«Κέρδισα το “Stars In Their Eyes” δύο φορές ως Bowie, κάτι για το οποίο ο μάνατζέρ μου είπε: “Ποιος στο διάολο σου είπε να το κάνεις αυτό;!”», σχολίασε ο Boy George.
«Όταν δείπνησα με τον Bowie το 2005 στη Νέα Υόρκη, μου είπε: “Α, ακούω ότι κέρδισες το ‘Stars In Their Eyes’;”. Και τον κοίταξα και του είπα: “Όχι, δεν κέρδισα μία φορά – κέρδισα δύο φορές”, και αυτός απάντησε: “Μπράβο – δεν θα περίμενα τίποτα λιγότερο!”», εξήγησε.
«Τη δεύτερη φορά που κέρδισα, το πήρα στα σοβαρά και δούλεψα με έναν δάσκαλο φωνητικής», πρόσθεσε.
Ο Boy George δεν ήταν απλά ένας καλλιτέχνης που εμπνεύστηκε από τον David Bowie – ήταν ένας άνθρωπος που ζούσε και ανέπνεε τη μουσική του.
Από το αγόρι που στεκόταν έξω από το σπίτι του, ως τον καλλιτέχνη που έτρωγε μαζί του δείπνο και αντάλλαζε ιστορίες, η σχέση τους ήταν κάτι μοναδικό.
Ο David Bowie υπήρξε για τον Boy George το φως στο σκοτάδι, η απόδειξη ότι η διαφορετικότητα μπορεί να γίνει δύναμη, ότι η μουσική μπορεί να είναι μαγεία και ότι ένας έφηβος που περιμένει σε ένα σταθμό μπορεί μία μέρα να γίνει ο ίδιος ένα κομμάτι της ιστορίας.
Όσο η μουσική του Bowie συνεχίζει να ακούγεται, τόσο θα υπάρχει κι ένας Boy George – ή κάποιος σαν κι αυτόν – που θα ψιθυρίζει ακόμα λέξεις λατρείας στο κενό, ελπίζοντας ότι κάπου, σε κάποιο γαλαξία, ο Ziggy Stardust ακούει ακόμα.