Το «The Endless River» περιλάμβανε κυρίως ορχηστρική και ambient μουσική, αποτελούμενη από υλικό που είχε ηχογραφηθεί κατά τη διάρκεια των εργασιών για το προηγούμενο άλμπουμ των Pink Floyd, είκοσι χρόνια νωρίτερα.
Ο David Gilmour δήλωσε ότι εξαναγκάστηκε να κυκλοφορήσει το τελευταίο άλμπουμ των Pink Floyd.
Η κυκλοφορία του «The Endless River», του τελευταίου άλμπουμ των Pink Floyd, το 2014, συνοδεύτηκε από ανάμεικτες αντιδράσεις.
Εκτός από τη μουσική αξία του, η δημιουργία και η κυκλοφορία του άλμπουμ σημαδεύτηκαν από εσωτερικές συγκρούσεις και πιέσεις από τη δισκογραφική εταιρεία του συγκροτήματος, όπως αποκαλύπτει ο David Gilmour σε συνέντευξή του στους Los Angeles Times.
Ο 78χρονος καλλιτέχνης εξήγησε ότι το «The Endless River» προέκυψε από το «The Big Spliff», μία συλλογή ηχογραφήσεων από τις πρόβες για τη δημιουργία του «The Division Bell» το 1994.
Ο Andy Jackson, ο ηχολήπτης των Pink Floyd, είχε επιμεληθεί αυτή τη συλλογή, η οποία περιείχε αυτοσχεδιασμούς και αποσπάσματα που δεν είχαν συμπεριληφθεί στο άλμπουμ.
Η ύπαρξη του «The Big Spliff» ήταν γνωστή στους θαυμαστές, καθώς κυκλοφορούσε σε bootleg εκδόσεις, και η ζήτηση για επίσημη κυκλοφορία του υλικού ήταν μεγάλη.
«Όταν κάναμε αυτό το άλμπουμ, υπήρχε κάτι που είχε φτιάξει ο ηχολήπτης μας, ο Andy Jackson, που ονομάστηκε “The Big Spliff” – μία συλλογή από όλα αυτά τα κομμάτια και τζαμαρίσματα που υπήρχαν ήδη σε bootlegs», θυμήθηκε ο David Gilmour.
«Πολλοί θαυμαστές ήθελαν αυτό το υλικό που είχαμε δημιουργήσει τότε, και σκεφτήκαμε να τους το δώσουμε», συνέχισε.
Έτσι, ο David Gilmour και τα υπόλοιπα μέλη των Pink Floyd αποφάσισαν να συνδυάσουν αυτά τα κομμάτια και να τα παρουσιάσουν σε ένα ενιαίο άλμπουμ στο «The Endless River».
Το άλμπουμ αποτελείται κυρίως από ορχηστρική και ατμοσφαιρική μουσική, εκτός από το τραγούδι «Louder Than Words», το οποίο είναι το μοναδικό με φωνητικά.
Παρά τον ενθουσιασμό που προκάλεσε το άλμπουμ, το «The Endless River» έλαβε ανάμεικτες κριτικές κατά την κυκλοφορία του.
Ο David Gilmour παραδέχθηκε ότι η απόφαση να κυκλοφορήσει το υλικό αυτό ως επίσημο άλμπουμ των Pink Floyd ήταν αποτέλεσμα πιέσεων από τη δισκογραφική εταιρεία του συγκροτήματος.
Ο ίδιος θεωρεί ότι ήταν λάθος του που υπέκυψε σε αυτές τις πιέσεις, καθώς το «The Endless River» δεν είχε σχεδιαστεί ως ο διάδοχος του «The Division Bell», αλλά ως μία συλλογή ακυκλοφόρητου υλικού.
«Το λάθος μου, υποθέτω, ήταν ότι εκφοβίστηκα από τη δισκογραφική για να κυκλοφορήσει ως ένα κανονικό, επί πληρωμή άλμπουμ των Pink Floyd» σημειώνοντας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι προσδοκίες για το άλμπουμ ήταν άδικες.
«Θα έπρεπε να ήταν σαφές τι ήταν – ποτέ δεν προοριζόταν να είναι ο διάδοχος του “The Division Bell”. Αλλά, ξέρετε, δεν είναι ποτέ αργά για να ξαναπιαστείς σε μία από αυτές τις παγίδες», πρόσθεσε.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο David Gilmour μίλησε για την πώληση των δικαιωμάτων της μουσικής των Pink Floyd στη Sony Music για 400 εκατομμύρια δολάρια, περιγράφοντας αυτή τη συμφωνία ως μία κληρονομιά για τις μελλοντικές γενιές.
«Είναι ιστορία – όλα ανήκουν στο παρελθόν. Αυτά τα πράγματα αφορούν τις μελλοντικές γενιές», δήλωσε.
«Είμαι ένας ηλικιωμένος άνθρωπος. Πέρασα τα τελευταία 40 σχεδόν χρόνια προσπαθώντας να αγωνιστώ ενάντια στις δυνάμεις της οκνηρίας και της απληστίας για να κάνουμε το καλύτερο με τη δουλειά μας. Και τώρα εγκατέλειψα αυτή τη μάχη», ανέφερε.
Μέσα από τη συμφωνία, η Sony Music απέκτησε τα δικαιώματα για ηχογραφημένα έργα των Pink Floyd, αλλά και το όνομα και την εικόνα του συγκροτήματος, έναντι ενός ποσού που φέρεται να ανήλθε στα 400 εκατομμύρια δολάρια.
Παρόλο που το ποσό της πώλησης είναι σημαντικό, ο David Gilmour τόνισε πως δεν πρόκειται για «νέα» χρήματα, αλλά για μία προκαταβολή των εσόδων που θα λάμβανε τα επόμενα χρόνια.
Το σημαντικότερο, όμως, για εκείνον, είναι η λήξη των διαφωνιών και των συγκρούσεων μεταξύ των μελών και των μάνατζερ του συγκροτήματος.
«Πήρα προκαταβολή – επειδή, ξέρετε, δεν είναι φρέσκο, νέο χρήμα ή κάτι τέτοιο. Είναι μία προκαταβολή έναντι όσων θα κέρδιζα τα επόμενα χρόνια ούτως ή άλλως», είπε.
«Αλλά οι διαφωνίες, οι καβγάδες και οι ανοησίες που συνεχίζονται εδώ και σαράντα χρόνια μεταξύ αυτών των τεσσάρων διαφορετικών ομάδων ανθρώπων και των μάνατζέρ τους – είναι υπέροχο να τους λες αντίο», εξήγησε.
