Ο Elvis Costello πιστεύει ότι η Taylor Swift «μιλάει στις ψυχές των ανθρώπων» όπως ο Bob Dylan ή η Joni Mitchell.
Ο Elvis Costello έκανε μία ενδιαφέρουσα σύγκριση μεταξύ της μουσικής του Bob Dylan και της Taylor Swift.
Ο 70χρονος καλλιτέχνης, με αφορμή την επανέκδοση του άλμπουμ του «King Of America» του 1986 σε deluxe CD με ακυκλοφόρητα demo, μίλησε σε μία πρόσφατη εμφάνισή του στο μουσικό podcast «Rockonteurs» με τους Gary Kemp και Guy Pratt για τη δική του προσέγγιση του ως τραγουδοποιός και αναφέρθηκε στους δύο εμβληματικούς μουσικούς.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο Elvis Costello αναφέρθηκε στη νοοτροπία του κατά τη δημιουργία των τραγουδιών του άλμπουμ «King Of America» και παραδέχτηκε ότι σε κάποιο σημείο συνειδητοποίησε ότι «δεν έκανε αρκετή δουλειά» πάνω σε αυτά.
«Απλώς απαριθμούσα πράγματα που μου συνέβαιναν», θυμήθηκε ο τραγουδοποιός μιλώντας στους οικοδεσπότες του podcast.
«Και παρόλο που αυτό μπορεί να είναι ενδιαφέρον να το ακούει κανείς, δεν είναι απαραίτητα κάτι που θα συναρπάσει τον ακροατή, επειδή δεν ξέρει για τι πράγμα μιλάς», σημείωσε.
Για να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο και να αναβαθμίσει τις δεξιότητές του ως τραγουδοποιός, ο Elvis Costello κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ένας καλλιτέχνης πρέπει να ενσωματώσει και το «στοιχείο της δεξιοτεχνίας που έρχεται μετά την επιθυμία για έκφραση των ακατέργαστων συναισθημάτων».
Ως παραδείγματα ανέφερε το άλμπουμ «Blue» της Joni Mitchell, καθώς και το «Blood On The Tracks» του Dylan από το 1975.
Το τελευταίο, όπως εξήγησε, αποτελεί εξαιρετικό δείγμα του «συνδυασμού αποκαλύψεων και εφευρετικότητας» που γοητεύει τον Elvis Costello – μία στρατηγική που, κατά τον ίδιο, έχει τελειοποιήσει και η Taylor Swift.
«Τη μία στιγμή, τα τραγούδια του Dylan μοιάζουν με καθαρό συναίσθημα, την επόμενη στιγμή είναι καθαρά εφεύρεση. Αυτό σε κάνει να μαντεύεις και κάνει τα πράγματα ενδιαφέροντα», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Ο Elvis Costello εξήγησε ότι αυτό το «μάθημα» το πήρε από τραγουδοποιούς όπως η Joni Mitchell και ο Bob Dylan.
«Και δεν το λέω αυτό για να φαίνομαι “προχωρημένος”, αλλά αυτό είναι που κάνει την Taylor Swift να μιλάει στις ψυχές των ανθρώπων», είπε επίσης.
«Κατανοεί την ανάγκη να αντλεί έμπνευση από προσωπικά βιώματα, αλλά φροντίζει ταυτόχρονα τα τραγούδια της να είναι οικεία για το κοινό της. Υπάρχουν πολλά ακόμα παραδείγματα για αυτό, απλώς η ίδια είναι το πιο επιτυχημένο που μπορεί κανείς να αναφέρει», συνέχισε.
«Αυτός είναι ο λόγος που καταφέρνει να διατηρεί αυτή την τόσο ισχυρή επικοινωνία με το κοινό της», δήλωσε, προσθέτοντας ότι ο ίδιος «πάντα ήξερε ότι δεν ένιωθε άνετα να λέει απλώς: “Να το ημερολόγιό μου. Ας το μελοποιήσουμε”».
Ο πόνος μίας ερωτικής απογοήτευσης – ή οποιοδήποτε άλλο γεγονός που μπορεί να λειτουργήσει ως πηγή έμπνευσης για ένα τραγούδι – μπορεί να συμβεί «εν ριπή οφθαλμού», κατέληξε ο Elvis Costello.
«Αλλά οι συνέπειές του μπορεί να είναι εξαιρετικά βασανιστικές και κάπως βαρετές, οπότε αν απλώς τις απαριθμήσεις σε πραγματικό χρόνο, δεν είναι απαραίτητα συναρπαστικές για τους άλλους», ανέφερε.