Ο Jimmy Page αγνοεί την ύπαρξη του τραγουδιού των Led Zeppelin εδώ και πενήντα χρόνια.
Κάθε καλλιτέχνης, όσο σεβαστός ή εξαιρετικά ταλαντούχος κι αν είναι, έχει τραγούδια στην καριέρα του που τα κοιτάζει με τεράστια λύπη. Αυτό είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης, κάτι αναπόφευκτο, και ειδικά συχνό στους μουσικούς που επιδιώκουν την τελειότητα σε κάθε ευκαιρία, όπως ο Jimmy Page των Led Zeppelin.
Παρόλο που ήταν ο κύριος δημιουργός και παραγωγός της πλειοψηφίας του υλικού τους, καθώς και ο κύριος κιθαρίστας τους, ο Jimmy Page δεν είχε την άδεια να μετατρέψει το συγκρότημα σε δικτατορία.
Έτσι, δεν κατάφερνε πάντα να επιβάλει τη θέλησή του και αναγκαζόταν να κάνει συμβιβασμούς σε πολλές περιπτώσεις μετά από συζητήσεις με τον Robert Plant, τον John Paul Jones και τον John Bonham.
Το «Led Zeppelin II» θεωρείται δικαίως ως πυλώνας της κλασικής rock μουσικής. Βοήθησε να αλλάξει ο μουσικός χάρτης για πάντα και ήταν καθοριστικό για την άνοδο του συγκροτήματος. Ωστόσο, περιλαμβάνει ένα τραγούδι που ο Jimmy Page μισεί.
Στην ουσία, τα καλύτερα συγκροτήματα λειτουργούν ως δημοκρατίες, και οι διαφορές στις δημιουργικές απόψεις μεταξύ των μελών συχνά είναι κρίσιμες για την επιτυχία του.
Παρ’ όλα αυτά, τα γούστα του Jimmy Page μερικές φορές έρχονταν σε έντονη αντίθεση με αυτά του τραγουδιστή Robert Plant, του οποίου οι στίχοι συχνά χρησιμοποιούσαν ποιητική γλώσσα και ρομαντικές εικόνες που ίσως παραπέμπουν περισσότερο στον Βικτωριανό ποιητή Alfred Lord Tennyson παρά σε ένα rock συγκρότημα που έδινε συναυλίες σε στάδια.
Ο Robert Plant επίσης υπερέβαλλε προς την αντίθετη κατεύθυνση, γράφοντας στίχους που ανέδυαν τον μισογυνισμό της δεκαετίας του 1960 σε σχεδόν αφόρητο βαθμό, όπως στο «Livin’ Loving Maid (She’s Just A Woman)».
Ωστόσο, όπως θα σας πει κάθε μουσικός που έχει παίξει σε συγκρότημα, η δημιουργία μουσικής αφορά τον συμβιβασμό, και με αυτό το τραγούδι, ο Jimmy Page έπρεπε να καταπιεί την υπερηφάνειά του.
Με την ωριμότητα του χρόνου, όμως, αποδείχθηκε ότι ο κιθαρίστας είχε δίκιο να εμπιστευτεί το αρχικό ένστικτό του.
Το «Livin’ Loving Maid (She’s Just A Woman)» περιλαμβάνεται στο απίστευτα πλούσιο δεύτερο άλμπουμ των Led Zeppelin, ανάμεσα σε μία σχεδόν τέλεια ακολουθία τραγουδιών.
Καθώς οι απαλές νότες του «Heartbreaker» φτάνουν στο ξαφνικό τέλος τους, οι Zeppelin ακολουθούν έναν αντισυμβατικό ρυθμό που τους οδηγεί στο «Livin’ Loving Maid (She’s Just A Woman)». Αυτό το δίδυμο τραγουδιών λατρεύτηκε σε τέτοιο βαθμό που για ένα διάστημα, οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί τα έπαιζαν μαζί, χωρίς διακοπή.
Ενώ ο Robert Plant έχει ερμηνεύσει το «Livin’ Loving Maid (She’s Just A Woman)» πολλές φορές ως σόλο καλλιτέχνης, ο Page αρνήθηκε να το παίξει από τη στιγμή που τελείωσε η καριέρα του συγκροτήματος.
Από μουσική άποψη, δεν υπάρχει τίποτα ιδιαίτερα εκκεντρικό ή φανερά άσχημο στο τραγούδι σε σύγκριση με άλλα κομμάτια στο εντυπωσιακό ρεπερτόριο του συγκροτήματος.
Πράγματι, η κιθάρα του Jimmy Page είναι τόσο εκπληκτική όσο πάντα και τον αποτυπώνει στην καλύτερη στιγμή του.
Δυστυχώς, το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για το περιεχόμενο των στίχων. Ακόμη και για τα τέλη της δεκαετίας του ’60, οι στίχοι φαίνονται κάπως ξεπερασμένοι και είναι γεμάτοι από τόσα σεξουαλικά υπονοούμενα που σχεδόν κολυμπούν στον μισογυνισμό.
Στο δεύτερο κουπλέ, ο Robert Plant τραγουδά: «Alimony, alimony paying your bills / Living, loving, she’s just a woman / When your conscience hits, you knock it back with pills / Living, loving, she’s just a woman».
«Διατροφή, διατροφή, πληρώνεις τους λογαριασμούς σου / Ζεις, αγαπάς, είναι απλά μία γυναίκα / Όταν η συνείδησή σου χτυπά, την αποκρούεις με χάπια / Ζεις, αγαπάς, είναι απλά μία γυναίκα»
Αυτοί οι στίχοι θα μπορούσαν να ερμηνευθούν με διάφορους τρόπους, αλλά είναι δύσκολο να αρνηθεί κανείς τη σκληρότητα που κρύβεται στο «Livin’ Loving Maid (She’s Just A Woman)».
Αν και ο Jimmy Page δεν έχει ποτέ ανοιχτεί πραγματικά για την απέχθειά του για το τραγούδι, αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι γράφτηκε για μία groupie που ακολουθούσε το συγκρότημα στις αρχές της καριέρας του.
Σίγουρα, αυτό το τραγούδι αποτελεί ένα σκληρό πορτρέτο μιας γυναίκας που το συγκρότημα γνώριζε αρκετά καλά ώστε να συμπεριλάβει λεπτομέρειες της προσωπικής ζωής της στους στίχους.
Επομένως, είναι πιθανό ο Jimmy Page να αισθανόταν άβολα με τον αδιάντροπο χλευασμό αυτής της γυναίκας, ο οποίος άφησε μία μαύρη κηλίδα σε ένα κατά τα άλλα αψεγάδιαστο άλμπουμ.
Τελικά, οι πράξεις μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια σε πολλές περιπτώσεις. Η απόφαση του Jimmy Page να αγνοήσει την ύπαρξη του «Livin’ Loving Maid (She’s Just A Woman)» για πάνω από 50 χρόνια λέει τα πάντα για τις σκέψεις του σχετικά με το τραγούδι.
Δεν είναι πιθανόν να είναι σύμπτωση ότι οι Led Zeppelin δεν το έπαιξαν ποτέ ζωντανά, αλλά μόλις ο Robert Plant απελευθερώθηκε από το συγκρότημα, το τραγούδι μπήκε στο ρεπερτόριό του.
