Garth Hudson: Πέθανε το τελευταίο εν ζωή αρχικό μέλος των The Band

Ο Garth Hudson ήταν ένας πολυτάλαντος και πολύπλευρος μουσικός. 

Πέθανε σε ηλικία 87 ετών ο Garth Hudson, το τελευταίο εν ζωή αρχικό μέλος των The Band.

Ο πολυτάλαντος μουσικός, γνωστός κυρίως για την ξεχωριστή συνεισφορά του στο εκκλησιαστικό όργανο και το σαξόφωνο στο θρυλικό συγκρότημα The Band και ο οποίος παρέμεινε ένας περιζήτητος μουσικός μεταξύ των νεότερων γενεών καλλιτεχνών – συμπεριλαμβανομένων των Neko Case, Norah Jones και Wilco – απεβίωσε τα ξημερώματα της Τρίτης 21 Ιανουαρίου στο Ten Broeck Center for Rehabilitation & Nursing στην πολιτεία της Νέας Υόρκης.

Ο Jan Haust, επί χρόνια φίλος και συνεργάτης του Garth Hudson, επιβεβαίωσε τον θάνατό του. Ενώ αρνήθηκε να αποκαλύψει την αιτία του θανάτου του, δήλωσε ότι ο Hudson «πέθανε ειρηνικά» και ότι «η χθεσινή ημέρα ήταν γεμάτη μουσική και αγκαλιές».

Διαφήμιση

Ο Garth Hudson, ένας από τους πιο εφευρετικούς keyboardists στην ιστορία της rock and roll, γεννήθηκε στο Λονδίνο του Οντάριο, στις 3 Αυγούστου 1937 – χρόνια πριν από τα υπόλοιπα μέλη των The Band – από γονείς χαρισματικούς μουσικούς.

Η μητέρα του ήταν πιανίστρια και ο πατέρας του έπαιζε ποικιλία πνευστών οργάνων, αν και εργαζόταν ως επιθεωρητής αγροκτημάτων και εντομολόγος.

Ο Garth Hudson υπήρξε παιδί – θαύμα, ικανός να αποσυναρμολογήσει το παλιό αερόφωνο πληκτροφόρο μουσικό όργανο του πατέρα του και να το επανασυναρμολογήσει. Έπαιζε ακορντεόν σε ένα country συγκρότημα στην ηλικία των 12 ετών.

Οι γονείς του τον έστειλαν στο Ωδείο του Τορόντο, όπου έμαθε να παίζει πρελούδια του Bach. Σε μία κηδεία ενός θείου του, έπαιξε αγγλικανικούς ύμνους. «Η Αγγλικανική εκκλησία έχει τις καλύτερες μουσικές παραδόσεις από οποιαδήποτε άλλη εκκλησία γνωρίζω», είχε δηλώσει στον συγγραφέα Barney Hoskyns στη βιογραφία των The Band με τίτλο «Across the Great Divide».

Διαφήμιση

Η Αγάπη για το rock and roll και η συνεργασία με τον Ronnie Hawkins

Ο Garth Hudson ανέπτυξε σύντομα μία βαθιά αγάπη για το rock and roll. Ως μέλος των Capers, έπαιζε πιάνο και σαξόφωνο, και συνόδευσε σε περιοδείες αστέρες όπως ο Johnny Cash και ο Bill Haley όταν αυτοί επισκέπτονταν την πόλη του.

Ο βετεράνος του rockabilly Ronnie Hawkins τελικά τον προσέλκυσε να ενταχθεί στο συγκρότημά του, τους Hawks, το οποίο περιλάμβανε τους Robbie Robertson, Levon Helm, Richard Manuel και Rick Danko.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ  Ο Martin Scorsese σκηνοθετεί συναυλιακή ταινία για τον Robbie Robertson των The Band

Σύμφωνα με τον Robertson: «Δεν υπάρχει αμφιβολία στο μυαλό μου ότι, εκείνη την εποχή, ο Garth ήταν μακράν ο πιο προχωρημένος μουσικός στο rock and roll».

Μόλις ο Hudson εντάχθηκε στο σχήμα, όπως έγραψε ο Levon Helm στα απομνημονεύματά του, «This Wheel’s on Fire», «πραγματικά πιστεύαμε ότι ήμασταν το καλύτερο συγκρότημα στον κόσμο».

Οι Hawks σύντομα χώρισαν τους δρόμους τους με τον Ronnie Hawkins, ο οποίος ήταν αυστηρός εργοδότης, και συνεργάστηκαν με τον Bob Dylan, σχηματίζοντας μία από τις σπουδαιότερες συνεργασίες στην ιστορία της rock.

Διαφήμιση

Ο Hudson ήταν μέρος της έλξης. «Όπως όλοι όσοι συναντούν τον Garth για πρώτη φορά, ο Bob εντυπωσιάστηκε», έγραψε ο Helm για την αντίδραση του Dylan σε μία συναυλία των Hawks.

Τα περίτεχνα γεμίσματα του Hudson μεγέθυναν την ποίηση του folk τραγουδοποιού. «Το υπέροχο πράγμα στη συνεργασία με τον Dylan ήταν η εικονογραφία στους στίχους του, Μου επιτρεπόταν να παίζω με αυτές τις λέξεις», σημείωσε ο Hudson σε μία συνέντευξη.

Όπως μαρτυρούν οι bootleg ηχογραφήσεις, το παίξιμό του στο εκκλησιαστικό όργανο στο «Ballad Of A Thin Man» κατά τη διάρκεια εκείνων των συναυλιών ήταν κυριολεκτικά σε διάλογο με τους στίχους του τραγουδιστή.

Big Pink και «The Basement Tapes»: Η δημιουργία ενός μύθου στο Woodstock

Την άνοιξη του 1967 – μετά το ατύχημα του Bob Dylan με μοτοσικλέτα – οι Hawks μετακόμισαν στο Woodstock της Νέας Υόρκης, στο σπίτι που έμεινε γνωστό ως Big Pink, και ο Hudson έζησε στον επάνω όροφο με τους Manuel και Danko.

Ο Garth Hudson βρήκε την περιοχή μαγική και θα γινόταν η βάση του για μεγάλο μέρος της ζωής του. Άφησε μακριά γένια και έγινε, περισσότερο από οποιονδήποτε από τους συμμαθητές του, ένας μουσικός «άνθρωπος του βουνού», συλλέγοντας όπλα και μαχαίρια, γδέρνοντας ζώα που σκοτώθηκαν σε δρόμους και κατασκευάζοντας ένα αρμόνιο μινιατούρα.

Με τον συγκρατημένο τρόπο του και τις τεχνικές δεξιότητές του, προσέδωσε στους Hawks μία σοβαρότητα που τους έκανε να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα συγκροτήματα κατά τη διάρκεια του περίφημου «Summer of Love».

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ  Jimmy Carter: O «Rock & Roll Πρόεδρος» που ένωσε την Αμερική με τη μουσική

Οι αυθόρμητες ηχογραφήσεις με τον Dylan στο Big Pink – αξιοσημείωτα καλά ηχογραφημένες από τον Hudson χρησιμοποιώντας ένα μαγνητόφωνο Uher – θα καταγράφονταν τελικά στο «The Basement Tapes», με τον Hudson να παρέχει μία δυναμική συνοδεία στα «This Wheel’s on Fire» και «Million Dollar Bash», μεταξύ άλλων κορυφαίων στιγμών.

Το κύριο πληκτροφόρο όργανο του Hudson κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σχετικά μοναδικό μεταξύ των rock μουσικών πιστών στο Hammond B-3, ήταν ένα αρμόνιο Lowrey το οποίο τροποποιούσε συνεχώς.

Όταν οι Hawks έγιναν επίσημα The Band το 1967 με τον πρώτο άλμπουμ τους, «Music From Big Pink», ο Hudson απαθανάτισε τον εκκλησιαστικό ήχο του Lowrey στο «Chest Fever», το οποίο μερικές φορές αναφέρεται ξεχωριστά ως «The Genetic Method».

Το τραγούδι – ειδικά η εκτεταμένη εισαγωγή – θα γινόταν η χαρακτηριστική ερμηνεία του Garth Hudson.

Ξεκινά με ένα απόσπασμα από την «Τοκάτα και φούγκα σε Ρε ελάσσονα» του Μπαχ, πριν εκτοξευθεί σε έναν εκτεταμένο αυτοσχεδιασμό, μία εμβληματική σύντηξη κλασικής μουσικής εμβέλειας, τζαζ περιπλάνησης και R&B ρυθμού που στέκεται ως η καλύτερη ερμηνεία εκκλησιαστικού οργάνου στην ιστορία της rock.

Ο θρύλος λέει ότι καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής των The Band, ο Garth Hudson δεν έπαιξε ποτέ την εισαγωγή με τον ίδιο τρόπο δύο φορές.

Ο Hudson χρησιμοποίησε επίσης μία πρώιμη έκδοση του αρμόνιου Hohner στον εξοπλισμό του, το οποίο έτρεχε μέσω ενός wah-wah pedal στο «Up on Cripple Creek», μιμούμενος τον ήχο μιας άρπας στόματος και τη διασκευή του συγκροτήματος στο «Mystery Train».

Μέχρι το 1975 και το άλμπουμ «Northern Lights—Southern Cross», ο Hudson είχε προσθέσει πολυάριθμα συνθεσάιζερ στο οπλοστάσιό του, μαζί με το ακορντεόν, τα σαξόφωνα και άλλα όργανα.

Chest Fever (Remastered 2000)

Το «The Last Waltz», η μετακόμιση στην Καλιφόρνια και η επιστροφή στο Woodstock

Μέχρι τη στιγμή της αποχαιρετιστήριας συναυλίας των The Band το 1976, που καταγράφηκε στην ταινία «The Last Waltz» του Martin Scorsese, ο Garth Hudson είχε μετακομίσει στην Καλιφόρνια με τη σύζυγό του, Maud, σε ένα κτήμα που ονομαζόταν Big Oak Basin Dude Ranch.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ  Ο Bob Dylan αποχαιρετά τον Garth Hudson: «Ήταν η κινητήρια δύναμη των The Band»

Το 1978, μία πυρκαγιά κατέστρεψε το σπίτι που ανακαίνιζαν. Ο Hudson παρέμεινε στην Καλιφόρνια, εργαζόμενος ως μουσικός ηχογραφήσεων και περιοδεύοντας περιοδικά με διάφορες συνθέσεις των The Band, οι οποίοι επανενώθηκαν το 1983 χωρίς τον Robbie Robertson.

Στην κηδεία του Richard Manuel των The Band, ο οποίος αυτοκτόνησε κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας το 1986, ο Hudson έπαιξε μία επιλογή τραγουδιών στο εκκλησιαστικό όργανο που περιλάμβανε αγγλικανικούς ύμνους και το «I Shall Be Released» του Bob Dylan.

 

Ο Garth Hudson επέστρεψε στην περιοχή του Woodstock το 1991, όπου συνέχισε να πειραματίζεταιm μεταξύ άλλων έργων, κατασκεύασε ένα πιστόλι derringer και έφτιαξε τις δικές του σφαίρες και να δημιουργεί μουσική, παίζοντας με τοπικά συγκροτήματα και ηχογραφώντας με μία νέα γενιά θαυμαστών που περιλάμβανε τους Wilco, Norah Jones, Neko Case και Doug Paisley.

Κυκλοφόρησε το σόλο ντεμπούτο του, το fusion-minded «The Sea to The North», το 2001 και ακολούθησαν και άλλες δημιουργίες, συμπεριλαμβανομένου του «Garth Hudson Presents a Canadian Celebration of the Band», μία συλλογή διασκευών από διάφορους καλλιτέχνες, το 2010.

Οι οικονομικές δυσκολίες και η αιώνια μουσική κληρονομιά

Όπως και άλλα μέλη των The Band, ο Garth Hudson αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα στα μεταγενέστερα χρόνια.

Κήρυξε πτώχευση πολλές φορές και το 2013 και ένας ιδιοκτήτης που του νοίκιαζε αποθηκευτικό χώρο πούλησε πολλά από τα υπάρχοντά του πριν σταματήσει από δικαστική εντολή.

Ωστόσο, ο Hudson δεν έδειξε ποτέ πικρία για τη μοίρα του, ακόμη και μετά την πώληση των εκδοτικών δικαιωμάτων των ηχογραφήσεων των The Band στον Robbie Robertson.

«Η συμφωνία έγινε. Ήταν μία καλή δουλειά. Και βγήκα ζωντανός από αυτήν», δήλωσε σε μία συνέντευξή του.

Και η μουσική δεν σταμάτησε ποτέ. Αν μη τι άλλο, το παίξιμό του έγινε μόνο καλύτερο μετά το τέλος των The Band.

Ο Greil Marcus, γράφοντας το 2001 για μία εμφάνισή του Hudson, παρατήρησε ότι το παίξιμό του ήταν «παντού ταυτόχρονα».

«Μόλις νόμιζες ότι έπιασες μία μελωδία – “Home Sweet Home”, “Shenandoah” – εξαφανιζόταν. Ήταν ένας avant-garde πιανίστας σε ένα grindhouse του 1915, ξεχασμένες ταινίες girlie και επικές ταινίες “In a Castle Dark…” γίνονταν βαθυστόχαστες κάτω από τα δάχτυλά του», ανέφερε.

Διαφήμιση

Τελευταία Νέα

Χρήστος Μάστορας: Νέα αναβολή στη δίκη του για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ

Τρίτη αναβολή πήρε ο Χρήστος Μάστορας στη δίκη του...

Ο John Lydon «εκνευρίστηκε» που οι Sex Pistols κάνουν περιοδεία χωρίς εκείνον

«Πρόκειται να καταστρέψουν ό,τι καλό υπήρχε στους Pistols, ακυρώνοντας...

Ο Central Cee έχει ακούσει «χίλιες φορές» το «Birds Of A Feather» της Billie Eilish

Η αδυναμία του Central Cee για το «Birds Of...

Top Stories

Η Lady Gaga αποκαλύπτει το tracklist του νέου άλμπουμ «Mayhem»

Το νέο άλμπουμ «Mayhem» της Lady Gaga περιέχει 14 τραγούδια - συν δύο bonus tracks. Η Lady Gaga ενθουσίασε τους...

Don't Miss

A$AP Rocky: Αθωώθηκε για τις κατηγορίες για επίθεση με όπλο

Ο A$AP Rocky είχε απορρίψει την πρόταση της εισαγγελίας να δεχθεί ποινή φυλάκισης έξι μηνών. Ο A$AP Rocky κρίθηκε αθώος...

Read more