Από την εποχή που ήταν κιθαρίστας του Bob Dylan μέχρι τις επιτυχίες του με τους The Band και ως σόλο καλλιτέχνης, ο Robbie Robertson ήταν ένας θρύλος.
Πέθανε σε ηλικία 80 ετών ο κιθαρίστας, τραγουδοποιός και τραγουδιστής Robbie Robertson, ο οποίος οδήγησε το συγκρότημα The Band στην κορυφή της ροκ σκηνής τη δεκαετία του 1970 και συνεργάστηκε εκτενώς με τον Bob Dylan και τον Martin Scorsese.
Ο Robbie Robertson πέθανε την Τετάρτη 9 Αυγούστου στο Λος Άντζελες έπειτα από μακρά ασθένεια, όπως ανακοίνωσαν οι μάνατζέρ του.
Σε ανακοίνωσή του, ο επί 34 χρόνια μάνατζερ του Robertson, Jared Levine, ανέφερε: «Ο Robbie ήταν περιτριγυρισμένος τη στιγμή του θανάτου του από την οικογένειά του, συμπεριλαμβανομένης της συζύγου του Janet, της πρώην συζύγου του Dominique, του συντρόφου της Nicholas και των παιδιών του Alexandra, Sebastian, Delphine και του συντρόφου της Kenny. Αφήνει επίσης πίσω του τα εγγόνια του, Angelica, Donovan, Dominic, Gabriel και Seraphina».
Ο Robbie Robertson ολοκλήρωσε πρόσφατα το 14ο έργο του στον τομέα της μουσικής επένδυσης ταινιών, ενώνοντας τις δυνάμεις τους με τον τακτικό συνεργάτη του Martin Scorsese στην ταινία «Killers of the Flower Moon».
Αντί λουλουδιών, η οικογένεια του Robbie Robertson ζήτησε να γίνουν δωρεές στην οργάνωση Six Nations of the Grand River για την υποστήριξη του νέου πολιτιστικού κέντρου Woodland Cultural Center.
Αφού η αποχαιρετιστήρια συναυλία «The Last Waltz» των The Band το 1976 κινηματογραφήθηκε από τον Martin Scorsese, ο Robbie Robertson συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη το 1980 ως συνθέτης, υπεύθυνος μουσικής και μουσικός παραγωγός σε ταινίες όπως οι «Raging Bull», «The King of Comedy», «The Color of Money», «Gangs of New York», «The Departed», «Shutter Island», «The Wolf of Wall Street», «Silence», «The Irishman» και «Killers of the Flower Moon».
Αλλά ο Robbie Robertson είναι περισσότερο γνωστός για τα κλασικά τραγούδια που έγραψε για τους The Band, όπως τα «The Weight», «Up on Cripple Creek», «The Night They Drove Old Dixie Down», «The Shape I’m In» και «It Makes No Difference». Η ιστορία του με το συγκρότημα αποτυπώθηκε το 2019 στο ντοκιμαντέρ «Once Were Brothers».
Ο Robbie Robertson ήταν μόλις 16 ετών όταν προσχώρησε στους Hawks, ένα συγκρότημα που συνόδευε τον Αμερικανό τραγουδιστή του rockabilly Ronnie Hawkins. Ο Robertson και οι συνεργάτες του στο συγκρότημα – ο ντράμερ Levon Helm, ο μπασίστας Rick Danko, ο πιανίστας Richard Manuel και ο οργανίστας Garth Hudson – ξεκίνησαν μόνοι τους το 1964.
Οι Hawks αποτέλεσαν τη δυναμική μπάντα του Bob Dylan (χωρίς τον Helm στις περισσότερες συναυλίες) κατά τη διάρκεια της θυελλώδους πρώτης ηλεκτρικής περιοδείας του τραγουδοποιού το 1965-66.
Επανασυνδέθηκαν με τον Levon Helm και τον διαφωνούντα κρουστό τους κατά τη διάρκεια των περίφημων, πολυδιαφημισμένων ανεπίσημων ηχογραφήσεων με τον Bob Dylan, γνωστών ως «Basement Tapes», το 1967.
Αφού υπέγραψαν συμβόλαιο με την Capitol Records το 1968, το συγκρότημα μετονομάστηκε σε The Band και έγινε διάσημο με τα δύο πρώτα του άλμπουμ, το «Music From Big Pink» και το «The Band», τα οποία αντλούσαν επιρροές από ένα μεθυστικό ρεύμα αμερικανικών μουσικών παραποτάμων και επηρέασαν καλλιτέχνες όπως ο Eric Clapton και ο George Harrison, καθώς και τις επόμενες γενιές μουσικών της αμερικανικής roots μουσικής.
Οι The Band ανέβηκαν στην κορυφή της ροκ σκηνής στις αρχές της δεκαετίας του ’70, εν μέρει χάρη στις νέες συνεργασίες τους με τον Bob Dylan, μεταξύ των οποίων μια sold-out περιοδεία το 1974 και το Νο. 1 άλμπουμ «Planet Waves» και τις εμφανίσεις τους στα θρυλικά φεστιβάλ Woodstock, Isle of Wight και Watkins Glen.
Ωστόσο, οι The Band άρχισαν να παραπαίουν δημιουργικά στα μέσα της δεκαετίας του ’70 εξαιτίας των εντεινόμενων προβλημάτων κατάχρησης ουσιών μεταξύ των μελών τους και ο Robbie Robertson διέλυσε το συγκρότημα με μια φαντασμαγορική, all-star συναυλία για την Ημέρα των Ευχαριστιών του 1976 στο Winterland του Σαν Φρανσίσκο με τίτλο «The Last Waltz».
Το 1978 το ντοκιμαντέρ του Martin Scorsese για τη συναυλία έγινε ο επιτάφιος του συγκροτήματος, αν και οι The Band επανενώθηκαν χωρίς τον Robbie Robertson τη δεκαετία του ’90.
Ο Robbie Robertson έκανε σποραδικά σόλο δισκογραφικά βήματα, ασχολήθηκε με την ηθοποιία και το σενάριο (στο «Carny» του 1980), ανέλαβε καθήκοντα υπεύθυνου A&R (Καλλιτεχνών & Ρεπερτορίου) σε μια δισκογραφική εταιρεία και είχε μια μακρά δημιουργική συνεργασία με τον Martin Scorsese σε πολλές από τις επόμενες δραματικές ταινίες του σκηνοθέτη.
Ο Robbie Robertson εντάχθηκε μαζί με τους The Band στο Juno Hall of Fame του Καναδά το 1989 και στο Rock and Roll Hall of Fame το 1994. Το 1997, ο Robbie Robertson έλαβε το Βραβείο Συνολική Προσφοράς από την Εθνική Ακαδημία Τραγουδοποιών (National Academy of Songwriters).