Είναι το «Saviors» το καλύτερο άλμπουμ των Green Day μετά το «American Idiot»;
Οι Green Day κυκλοφορούν το πολυαναμενόμενο νέο άλμπουμ τους «Saviors».
Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, λίγα συγκροτήματος έχουν διατηρήσει ένα αντίστοιχο επίπεδο συνέπειας και παραγωγικότητας με τους θρυλικούς punk rockers Green Day. Αυτό το νέο άλμπουμ λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ των δύο σημαντικότερων δίσκων τους – του «Dookie» (1994). και του «American Idiot» (2004).
Το «Saviors», η επόμενη δισκογραφική δουλειά του συγκροτήματος μετά το «Father of All…» του 2020, περιέχει 15 τραγούδια και το πιο εστιασμένο και καλά δομημένο άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει οι Green Day εδώ και χρόνια – ίσως και δύο δεκαετίες.
Από το εκκωφαντικό riff με το οποίο ξεκινά το «The American Dream is Killing Me», οι ακροατές θα αναγνωρίσουν αναμφίβολα ομοιότητες με την ωμή, αδιαπραγμάτευτη ενέργεια του «American Idiot».
Ωστόσο, αντί να εστιάζουν αποκλειστικά στην πολιτική, τα τραγούδια αυτά πραγματεύονται ευρύτερα ζητήματα, όπως τα ελαττώματα της κοινωνίας και τις συνέπειες της παραμέλησης των ασθενέστερων.
Στην αντίθετη πλευρά βρίσκεται το γεμάτο αδρεναλίνη anthem «Look Ma, No Brains!», το οποίο διαθέτει ένα συναρπαστικό και δυνατό ρεφρέν που θυμίζει τα κλασικά κομμάτια των Green Day – γρήγορο, οργισμένο και σίγουρα ακαταμάχητο.
Ο Billie Joe Armstrong ερμηνεύει κάθε στίχο με αυτοπεποίθηση και τσαμπουκά σε όλο το «Saviors», θυμίζοντας τις πρώτες μέρες των Green Day όταν έπαιζαν στο 924 Gilman. Ταυτόχρονα, τα μακροχρόνια μέλη του συγκροτήματος Mike Dirnt (μπάσο) και Tré Cool (ντραμς) διατηρούν την εμβληματική χημεία τους, δίνοντας σε κάθε τραγούδι δύναμη.
Αυτό αποδεικνύεται τέλεια κατά τη διάρκεια του παιχνιδιάρικου φλερτ που υπάρχει στο «Bobby Sox», ένα τραγούδι που αγκαλιάζει την queer ταυτότητα καθώς ο Billie Joe Armstrong τραγουδά: «Θέλεις να γίνεις το αγόρι μου;», παίζοντας με τους ρόλους.
Η αίσθηση μεγαλείου
Αν και η σύγκριση οποιουδήποτε νέου άλμπουμ των Green Day με ένα αριστούργημα όπως το «American Idiot» φαίνεται ίσως άδικη, ορισμένα στοιχεία του «Saviors» μας υπενθυμίζουν την ίδια αίσθηση μεγαλείου.
Τραγούδια όπως το βιωματικό «Dilemma» εξερευνούν βαθιά προσωπικά θέματα μέσα από ένα πρίσμα ευαλωτότητας και αυθεντικότητας, δημιουργώντας μία ισχυρή συναισθηματική σύνδεση.
Επιπλέον, τραγούδια όπως το «1981» δημιουργούν μία σπάνια νοσταλγία μέσα στη δισκογραφία των Green Day, αποτίοντας φόρο τιμής στην εποχή που διαμόρφωσε τη μουσική ταυτότητα του συγκροτήματος και τη γενιά που παρακολούθησε την έναρξη του MTV.
Ήσυχες στιγμές που λάμπουν
Μερικές από τις ισχυρότερες στιγμές του «Saviors» έρχονται κατά τη διάρκεια των πιο αργών τραγουδιών. Το mid-tempo «Goodnight Adeline» προσφέρει έναν συναρπαστικό αντίλογο στα ταχύτερα τραγούδια του άλμπουμ, κερδίζοντας τους ακροατές με την ακαταμάχητη μελωδία και τους στίχους με τους οποίους μπορούν να ταυτιστούν.
Ομοίως, η επιβλητική ομορφιά του «Father to a Son» δείχνει πόσο αποτελεσματικά οι Green Day μπορούν να προσθέσουν συγκινητικές στιγμές στη μουσική τους χωρίς να θυσιάζουν την πληθωρικότητά τους.
Το συγκρότημα αποτίει επίσης φόρο τιμής στις επιρροές του σε όλο το δίσκο, περιλαμβάνοντας κυρίως στοιχεία που θυμίζουν τους Beatles στο «Susie Chapstick».
Ένα άλμπουμ που στηρίζεται στη σοφία
Αυτό που πραγματικά κάνει ξεχωρίζει το «Saviors» από προηγούμενες κυκλοφορίες είναι η διάθεση των Green Day να αγκαλιάσουν την εξέλιξή τους.
Με την ηλικία έρχεται η σοφία, και οι Green Day αξιοποιούν σοφά την εκτεταμένη δισκογραφία τους στη νέα μουσική κατεύθυνσή τους, χωρίς να προσπαθούν να επαναλάβουν τις επιτυχίες του παρελθόντος.
Αντί να πασχίσουν να αναδημιουργήσουν τη μαγεία άλλων εποχών, χρησιμοποιούν στοιχεία από κλασικά άλμπουμ όπως το «Dookie» και το «American Idiot» για να δημιουργήσουν ένα συνεκτικό άλμπουμ που αντανακλά το σημείο στο οποίο βρίσκονται σήμερα.
Αναγνωρίζοντας την ιστορία τους χωρίς να μένουν προσκολλημένοι σε αυτήν, οι Green Day αποδεικνύουν για ακόμη μία φορά γιατί παραμένουν ένα από τα πιο ανθεκτικά ονόματα του punk.
Βρείτε επίσης το άλμπουμ στο Spotify.
