Πάνω από το ένα τρίτο των Ευρωπαίων τραγουδοποιών που συμμετείχαν στην έρευνα έχουν χρησιμοποιήσει τεχνητή νοημοσύνη – αλλά σχεδόν τα δύο τρίτα ανησυχούν γι’ αυτήν.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας έκθεσης που παρήγγειλαν η GEMA και η SACEM, το φάντασμα της τεχνητής νοημοσύνης (AI) στοιχειώνει την Ευρώπη.
Το 35% των μελών των αντίστοιχων γερμανικών και γαλλικών οργανισμών συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων που ερωτήθηκαν δήλωσαν ότι είχαν χρησιμοποιήσει κάποιο είδος τεχνολογίας AI στη δουλειά τους με τη μουσική, σύμφωνα με μία έκθεση της Goldmedia που παρουσιάστηκε σε συνέντευξη Τύπου την Τρίτη 30 Ιανουαρίου – αλλά το 71% φοβόταν ότι η τεχνολογία θα δυσκόλευε την επιβίωσή τους.
Αυτό σημαίνει ότι ορισμένοι δημιουργοί που χρησιμοποιούν την τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης, τη φοβούνται επίσης.
Η έκθεση, η οποία αποτελείται από συνεντεύξεις με ειδικούς καθώς και μία διαδικτυακή έρευνα, αποτίμησε την αγορά εφαρμογών παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης μουσικής στα 300 εκατομμύρια δολάρια το 2023 – 8% της συνολικής αγοράς παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης.
Μέχρι το 2028, όμως, αυτή η αγορά θα μπορούσε να αξίζει 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια. Την ίδια χρονιά, το 27% των εσόδων των δημιουργών – ή 950 εκατομμύρια δολάρια – θα κινδυνεύσει, σε μεγάλο βαθμό λόγω της μουσικής που δημιουργείται από την τεχνητή νοημοσύνη που αντικαθιστά αυτή που δημιουργείται από ανθρώπους.
Αν και πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι στη μουσική βιομηχανία οι θαυμαστές κάνουν τις επιλογές για το τι θα ακούσουν – είτε μέσω streaming είτε αγοράζοντας μουσική – οι συνειδητές συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων λαμβάνουν εισπράττουν αρκετά έσοδα από τη μουσική που χρησιμοποιείται σε ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές, στη διαφήμιση, σε εστιατόρια και καταστήματα.
Επομένως, ακόμη και αν η τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης δεν είναι αρκετά ανεπτυγμένη ώστε να γράψει ένα pop τραγούδι, θα μπορούσε να κοστίσει χρήματα στη μουσική βιομηχανία – και στους δημιουργούς μέρος ή ακόμη και ολόκληρο τον βιοπορισμό τους.
«Μέχρι στιγμής», όπως επισημαίνεται στην έκθεση, «δεν υπάρχει σύστημα αμοιβής που να καλύπτει το χρηματοοικονομικό κενό που δημιουργεί η τεχνητή νοημοσύνη για τους δημιουργούς».
Αν και ορισμένοι σούπερ σταρ επιδιώκουν να παραχωρήσουν άδεια χρήσης των δικαιωμάτων των φωνών τους, υπάρχει έλλειψη νομικής σαφήνειας σε πολλές δικαιοδοσίες σχετικά με το υπό ποιες προϋποθέσεις μία τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιεί υλικό που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό είναι ζήτημα εύλογης χρήσης, ένα νομικό δόγμα που δεν υπάρχει με την ίδια μορφή στη Γαλλία ή τη Γερμανία.
Ωστόσο, εάν υποθέσουμε ότι η μουσική που χρησιμοποιείται για την εκπαίδευση μιας τεχνητής νοημοσύνης θα πρέπει να αδειοδοτηθεί, προκύπτουν άλλα ερωτήματα, όπως πόσες φορές και πώς θα καταβληθεί το αντίτιμο.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των τραγουδοποιών θέλει αναγνώριση και διαφάνεια.
Το 95% θέλει οι εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης να ποκαλύπτουν ποια έργα που προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα χρησιμοποιήθηκαν για σκοπούς εκπαίδευσης και το 89% θέλει οι εταιρείες να αποκαλύπτουν ποια έργα παράγονται από τεχνητή νοημοσύνη.
Επιπλέον, το 90% πιστεύει ότι θα πρέπει να τους ζητηθεί άδεια πριν χρησιμοποιηθεί το έργο τους για σκοπούς εκπαίδευσης και το ίδιο ποσοστό θέλει να επωφεληθεί οικονομικά. Το 90% θέλει οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικών να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στα ζητήματα που αφορούν την τεχνητή νοημοσύνη και τα πνευματικά δικαιώματα.
Η έκθεση αναλύει περαιτέρω πώς αισθάνονται οι δημιουργοί που ερωτήθηκαν για τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης.
Εκτός από το 35% που χρησιμοποιεί την τεχνολογία, το 13% είναι δυνητικοί χρήστες, το 26% θα προτιμούσε να μην τη χρησιμοποιήσει και το 19% θα την αρνηθεί. Από αυτούς που χρησιμοποιούν ήδη την τεχνολογία, το 54% εργάζεται σε ηλεκτρονική μουσική, το 53% εργάζεται σε «urban/rap», το 52% σε διαφημιστική μουσική, το 47% σε «μουσική βιβλιοθήκη» και το 46% σε «οπτικοακουστική βιομηχανία».
Αυτά τα στατιστικά στοιχεία υποδεικνύουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι μία τεχνολογία που έρχεται στη μουσική – είναι μία τεχνολογία που βρίσκεται ήδη στη μουσική. Αυτό σημαίνει ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικών που επιθυμούν να ρυθμίσουν αυτήν την τεχνολογία πρέπει να δράσουν σύντομα.
Η έκθεση δείχνει επίσης ότι η έξυπνη ρύθμιση θα μπορούσε να δώσει λύση στη συζήτηση μεταξύ των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων της τεχνητής νοημοσύνης.
Οι δημιουργοί τη χρησιμοποιούν σαφώς παραγωγικά, αλλά περισσότεροι εξακολουθούν να τη φοβούνται: το 64% πιστεύει ότι οι κίνδυνοι υπερτερούν των ευκαιριών, ενώ μόνο το 11% πιστεύει το αντίθετο. Αυτό είναι ένα γνώριμο μοτίβο στη μουσική βιομηχανία, για την οποία οι τεχνολογίες είναι ταυτόχρονα επικίνδυνες και πολλά υποσχόμενες.
Ίσως η τεχνητή νοημοσύνη καταλήξει να είναι και τα δύο.
