Το «The Tortured Poets Department» αποκαλύπτει το χάος, τον πόνο και την κάθαρση στη ζωή της Taylor Swift.
Η Taylor Swift κυκλοφορεί το πολυαναμενόμενο νέο άλμπουμ της «The Tortured Poets Department» και μας καλεί σε ένα ταξίδι προς τη λογοτεχνική παράνοια.
Οι εκπλήξεις είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της και η Taylor Swift αιφνιδίασε για ακόμα μία φορά τους θαυμαστές της ανακοινώνοντας αμέσως μόλις κυκλοφόρησε το «The Tortured Poets Department» ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα «μυστικό» διπλό άλμπουμ.
Εκτός από τα 16 τραγούδια της standard έκδοσης, η Taylor Swift κυκλοφορεί επίσης την έκδοση του «The Anthology» που περιέχει επιπλέον 15 τραγούδια, ανεβάζοντας στα 31 τον συνολικό αριθμό των τραγουδιών του «The Tortured Poets Department».
«Το “Tortured Poets Department” είναι ένα μυστικό διπλό άλμπουμ. Είχα γράψει τόσα πολλά βασανισμένα ποιήματα τα τελευταία δύο χρόνια και ήθελα να τα μοιραστώ όλα μαζί σας, οπότε ορίστε η δεύτερη δόση του “TTPD: The Anthology”. 15 επιπλέον τραγούδια. Και τώρα η ιστορία δεν είναι πια δική μου… Είναι όλη δική σας», έγραψε.
Η Taylor Swift συνεργάστηκε για την παραγωγή του «The Tortured Poets Department» με τον τακτικό συνεργάτη της Jack Antonoff, αλλά και με τον Aaron Dessner των The National με τον οποίο ένωσε τις δυνάμεις της στο άλμπουμ της «Evermore» και «Folkore» και στα περισσότερα από τα τραγούδια της έκδοσης «3am Edition» του «Midnights».
Το «The Tortured Poets Department» είναι ένα ορόσημο στη δισκογραφία της Taylor Swift, μία μαγευτική στροφή που αποκαλύπτει τη βαθιά εξέλιξη μίας από τις σπουδαιότερες αφηγήτριες της pop.
Η Taylor Swift πάντα εξέφραζε τα συναισθήματά της με ειλικρίνεια, αλλά αυτή τη φορά, βουτάει την πένα της σε πιο σκούρα μελάνια, εξερευνώντας τα βάθη της ευαλωτότητας, της λαχτάρας και της γλυκόπικρης ομορφιάς του καημού, ξεγυμνώνοντας την ψυχή της.
Το νέο άλμπουμ της είναι ένα συγκλονιστικό αριστούργημα ενδοσκόπησης, με στίχους που κόβουν σαν μαχαίρι, σε μία δραστική αλλαγή από τον ήχο και τα θέματα των προηγούμενων έργων της.
Το «The Tortured Poets Department» συνδυάζει την οικειότητα και αμεσότητα της νοσταλγικής του folk του «Folklore» και του «Evermore» με τη synth-pop λάμψη του «Midnights», δημιουργώντας ένα άλμπουμ φιλόδοξο και υπέροχα χαοτικό.
Η Taylor Swift βουτάει βαθιά σε περίπλοκους στίχους και ενορχηστρώσεις γεμάτες τόλμη, ξεκινώντας ένα νέο, συναρπαστικό κεφάλαιο στην καλλιτεχνική πορεία της.
Ηχητικά, το άλμπουμ βρίσκεται κάπου ανάμεσα στο λαμπερό pop-rock των ’80s που επηρέασε το «1989» και την πιο χαμηλών τόνων ατμόσφαιρα του «Midnights», απομακρύνοντας κάπως τις έντονες αποχρώσεις neon του πρώτου.
Ο τίτλος του άλμπουμ μας προϊδεάζει για μία σημαντική αλλαγή, ξυπνώντας εικόνες από ποιητές και συγγραφείς από παλιές εποχές που χρησιμοποίησαν την τέχνη τους για να παλέψουν με βαθιά συναισθήματα – όπως ο John Keats, η Sylvia Plath ή ο Αρθούρος Ρεμπώ.
Η Taylor Swift αξιοποιεί αριστοτεχνικά αυτό το πνεύμα, δημιουργώντας στίχους γεμάτους λογοτεχνικές αναφορές και μελαγχολική ενδοσκόπηση. Παρά το βάρος τους, οι στίχοι δεν χάνουν ωστόσο τον χιούμορ και τον σαρκασμό που χαρακτήριζαν το «Midnights».
Κάθε φορά που ακούς ξανά ένα από τα τραγούδια, αποκαλύπτονται νέα επίπεδα συναισθηματικού βάθους και ηχητικής λεπτότητας.
Οι δύο μοναδικές συνεργασίες δίνουν έμφαση στο περιπετειώδες πνεύμα της Taylor Swift σε αυτό το άλμπουμ, με την παραγωγή να υπογραμμίζει τέλεια τον εξελισσόμενο ήχο της.
Στο «Fortnight» με τη συμμετοχή του Post Malone, η Taylor Swift και ο ράπερ ανταλλάζουν στίχους για τον καταστροφικό έρωτα, αποπνέοντας έναν σκοτεινό ρομαντισμό.
Στο «Florida!!!», η αιθέρια φωνή της Florence Welch των Florence + the Machine και η γοτθική ομορφιά της μπλέκονται με τη νέα, πιο αιχμηρή πλευρά της Taylor Swift.
Το «The Tortured Poets Department» μοιάζει με μία αφήγηση μέσα στην αφήγηση. Η Taylor Swift παίρνει τον ρόλο μίας ποιήτριας που παλεύει με τη σελίδα, διορθώνει τα ποιήματά της και τα σχίζει από απογοήτευση.
Το χάος των γραμμών που διαγράφονται, η οργή με την οποία σκίζει το χαρτί δημιουργούν ένα αίσθημα αδιεξόδου. Παγιδευμένη μέσα στις σκέψεις της, δαιμονίζεται από την τελειομανία, προσπαθώντας να γράψει το τέλειο ποίημα που βρίσκεται αιχμάλωτο στο κεφάλι της.
Είναι πραγματικά η Taylor Swift αυτή που εκφράζεται μέσα από το «The Tortured Poets Department»;
Παρά τα αυτοβιογραφικά στοιχεία που συναντάμε συχνά στα άλμπουμ της, θα μπορούσε η Taylor Swift να υποδύεται την περσόνα ενός «βασανισμένου ποιητή» μέσα από τον φακό του οποίου εξερευνά τα σκοτάδια της δημιουργικής διαδικασίας.
Κάθε διόρθωση, κάθε τσαλακωμένο χαρτί, αντικατοπτρίζει τις αμφιβολίες που βασανίζουν κάθε καλλιτέχνη. Είναι το έργο τους πραγματικά αντάξιο του οράματός τους; Έχουν τη δύναμη να φέρουν αυτό που υπάρχει μέσα τους στην επιφάνεια;
Όμως, το «The Tortured Poets Department» ίσως λειτουργεί όχι μόνο ως καθρέφτης, αλλά και ως ένα παράθυρο για εμάς, το κοινό της. Μας επιτρέπει να δούμε την ευάλωτη πλευρά της Taylor Swift πίσω από το είδωλο της.
Ακόμα και στο απόγειο της καριέρας της παλεύει, διαγράφει, επαναπροσδιορίζει. Μας δείχνει πως κάθε προσπάθεια είναι γεμάτη πόνο, αμφισβητήσεις, μα τελικά και μία αίσθηση βαθιάς κάθαρσης και ικανοποίησης.
Ίσως η συγκεκριμένη αναφορά στους «βασανισμένους ποιητές» έχει και μία κρυφή ειρωνεία από την πλευρά της Taylor Swift προς τους θαυμαστές και τους κριτικούς.
Συχνά, τα media εστιάζουν στις προσωπικές περιπέτειες των καλλιτεχνών αναζητώντας την κύρια έμπνευση για την τέχνη τους. Παρόλο που είναι φυσικό να υπάρχει μία σύνδεση, τα έργα με διαχρονικό αντίκτυπο ξεπερνούν το προσωπικό δράμα των δημιουργών τους.
Με το «The Tortured Poets Department» η Taylor Swift μας υπενθυμίζει εμμέσως ότι τα «βασανισμένα ποιήματα» της ζωής της δεν είναι αυτά που ορίζουν την αξία της μουσικής της για τον κόσμο. Είναι η ικανότητά της να τα μετατρέπει αυθεντικά και δεξιοτεχνικά σε τραγούδια που συνομιλούν με ένα τεράστιο κοινό.
Όλο το άλμπουμ λειτουργεί ως μία υπέροχη υπενθύμιση της έντονης, προσωπικής σύνδεσης που μπορεί να δημιουργήσει η Taylor Swift μέσα από τα τραγούδια της. Γεμίζει στάδια και κυριαρχεί στην επικαιρότητα επειδή οι ακροατές μπορούν να ταυτιστούν με τα προσωπικά δράματά της – και οι ιστορίες της χαρίζουν στις δικές τους εμπειρίες μία νέα φόρτιση.
Το «The Tortured Poets Department» είναι μία απόδειξη της άρνησης της Swift να παραμείνει στάσιμη ηχητικά, ένα στιγμιότυπο της ορμής μίας καλλιτέχνιδας που σπάει τα καλούπια της.
Η Taylor Swift δεν φοβήθηκε ποτέ την ανανέωση, και με αυτό το άλμπουμ, επαναπροσδιορίζει τον εαυτό της για άλλη μία φορά.
Η προθυμία της να αγκαλιάσει το σκοτάδι και τον πειραματισμό είναι αξιοθαύμαστη. Είναι σαφές ότι κινητήριος μοχλός είναι η επιθυμίας της να αμφισβητήσει τον εαυτό της και να βγει από τη ζώνη άνεσης που της έφερε τόση επιτυχία.
Αυτό το άλμπουμ τελικά θα θεωρηθεί μία κομβική στιγμή στην οποία η Taylor Swift ξεπέρασε τον τίτλο της pop star και έγινε ένας πραγματικά πολυδιάστατος καλλιτέχνης.