Οι MC5 ανήκουν οριστικά στην ιστορία – Ο θάνατος του Dennis Thompson είναι ένα τέλος εποχής
Πέθανε σε ηλικία 75 ετών ο Dennis Thompson, ο δυναμικός ντράμερ των MC5 και το τελευταίο εν ζωή αυθεντικό μέλος του συγκροτήματος, σύμφωνα με την Detroit Free Press.
Οι MC5 ήταν ένα από τα πιο επιθετικά και πολιτικοποιημένα συγκροτήματα της δεκαετίας του 1960 και το δυναμικό τους rock ‘n’ roll αποτέλεσε θεμέλιο για το punk rock, τους Motörhead και κάθε είδος hard rock που ακολούθησε.
Σύμφωνα με την Detroit Free Press, ο Dennis Thompson απεβίωσε στο γηροκομείο MediLodge of Taylor, όπου νοσηλευόταν μετά από καρδιακή προσβολή που υπέστη τον Απρίλιο.
Υπενθυμίζεται ότι τον Φεβρουάριο έφυγε από τη ζωή επίσης σε ηλικία 75 ετών ο θρυλικός κιθαρίστας των MC5, Wayne Kramer, ενώ τον περασμένο μήνα πέθανε ο επιδραστικός μάνατζερ τους John Sinclair.
Μόλις πριν από μερικές ημέρες, ανακοινώθηκε ότι οι MC5 θα βραβευθούν φέτος με το βραβείο Μουσικής Αριστείας του Rock & Roll Hall of Fame, μία τιμή που μόνο ο Dennis Thompson πρόλαβε να δει.
Η πρώτη του αντίδραση, σύμφωνα με την Becky Tyner, χήρα του τραγουδιστή των MC5, Rob Tyner, ήταν: «Ήταν καιρός!»
Ο Dennis Thompson της είπε επίσης, σύμφωνα με την Detroit Free Press, ότι ανυπομονούσε να παρευρεθεί στην τελετή του Rock & Roll Hall of Fame στο Κλίβελαντ τον Οκτώβριο.
Έχοντας μεγαλώσει μαζί στο Ντιτρόιτ, ο Dennis Thompson και ο Wayne Kramer συμμετείχαν όταν ήταν έφηβοι σε ένα συγκρότημα που ονομαζόταν Bounty Hunters.
Έγινε μέλος των MC5 το 1965 μαζί με τον Wayne Kramer, τον κιθαρίστα Fred Smith, τον τραγουδιστή Rob Tyner και τον μπασίστα Michael Davis και το συγκρότημα έγινε γρήγορα δημοφιλές στη ζωντανή μουσική σκηνή του Ντιτρόιτ.
Καθώς η ροκ εξελισσόταν στα μέσα της δεκαετίας του 1960, οι MC5 εξελίχθηκαν μαζί της με ραγδαίους ρυθμούς και μετακινήθηκαν από τις beat-group καταβολές τους σε ένα πολύ πιο επιθετικό ύφος.
Τα μαλλιά των μελών του συγκροτήματος μάκρυναν, οι πολιτικές απόψεις τους (βαθιά επηρεασμένες από τον John Sinclair) έγιναν πιο ριζοσπαστικές και ο ήχος τους εξελίχθηκε γρήγορα σε μία δυναμική μορφή hard rock με επιρροές από τη free-form jazz.
Οι MC5 ανδρώθηκαν μουσικά στο περίφημο Grande Ballroom του Ντιτρόιτ, όπου έπαιξαν πριν από εκείνους αμέτρητα κορυφαία συγκροτήματα της εποχής – από τους The Who και τους Cream μέχρι τον Sun Ra – και ηχογράφησαν ζωντανά στον ίδιο χώρο το κλασικό πρώτο άλμπουμ τους, «Kick Out the Jams», το 1968.
Στο πνεύμα της εποχής, η αρχική πρόταση του συγκροτήματος για το εξώφυλλο του δίσκου ήταν ένας ψυχεδελικός πίνακας με ένα γιγάντιο φύλλο μαριχουάνας. Ωστόσο, η δισκογραφική εταιρεία τους, Elektra Records, χρησιμοποίησε ένα κολάζ με φωτογραφίες του συγκροτήματος από τη σκηνή.
Οι έντονες πολιτικές απόψεις τους και η επαναστατική στάση τους προκαλούσαν προβλήματα στο συγκρότημα σε κάθε βήμα.
Οι MC5 ήταν το μοναδικό συγκρότημα που εμφανίστηκε ζωντανά στο Σικάγο κατά τη διάρκεια του διαβόητου Συνεδρίου των Δημοκρατικών το 1968, όπου η αστυνομία επιτέθηκε σε χιλιάδες νεαρούς διαδηλωτές.
Αυτή η στάση ταίριαζε στον John Sinclair και στον Wayne Kramer, αλλά δεν άρεσε στον Dennis Thompson.
«Γίναμε ένα πολιτικό συγκρότημα. Τα μέσα ενημέρωσης μας χαρακτήρισαν ως το συγκρότημα που βρισκόταν στην πρωτοπορία της “επανάστασης”. Δεν ήθελα να ήμασταν το συγκρότημα της επανάστασης. Δεν ήταν αυτό που ξεκινήσαμε να κάνουμε», είπε το 2003.
«Κοιτάζοντάς το τώρα από μία οπτική γωνία 30 ετών, μπορώ να δω ότι ήταν ευεργετικό λόγω της μεγάλης δημοσιότητας. Ήταν δυνατά πράγματα και αυτή η δημοσιότητα στα μέσα ενημέρωσης μας βοήθησε να γίνουμε γνωστοί σε όλους. Αλλά την ίδια στιγμή, τελείωνε την καριέρα μας. Μας σκότωνε», τόνισε.
Το συγκρότημα ήρθε σε αντιπαράθεση στη συνέχεια με την Elektra Records και αποδεσμεύτηκε από τη δισκογραφική εταιρεία.
Οι MC5 κυκλοφόρησαν δύο δυνατά άλμπουμ για την Atlantic Records – το «Back in the USA» το 1970, σε παραγωγή του μετέπειτα παραγωγού και μάνατζερ του Bruce Springsteen, Jon Landau, και το «High Time» το 1971.
Ωστόσο, ο Dennis Thompson και άλλα μέλη του συγκροτήματος άρχισαν να δίνουν μάχη με τα ναρκωτικά και αυτό επηρέασε τους MC5.
Ο ντράμερ κατάφερε να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά, αλλά οι MC5 διαλύθηκαν το 1972.
Ο Dennis Thompson συνέχισε να παίζει με συγκροτήματα της περιοχής του Ντιτρόιτ κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών όλα αυτά τα χρόνια και συνεργάστηκε με τους Wayne Kramer και Michael Davis τη δεκαετία του 2000.
