Με μυαλό ανοιχτό και καρδιά ανθισμένη – Το πιο προσωπικό άλμπουμ του MIKA
Ο MIKA κυκλοφορεί το πρώτο γαλλόφωνο άλμπουμ της καριέρας του, με τίτλο «Que ta tête fleurisse toujours».
Ο γεννημένος στη Βηρυτό καλλιτέχνης πέρασε τους τελευταίους μήνες γράφοντας και κάνοντας την παραγωγή του άλμπουμ με νέους εκπροσώπους της γαλλικής σκηνής. Αυτή η απελευθερωτική εμπειρία απέδωσε ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα.
Σε ηλικία 40 ετών, ο MIKA πήρε το ρίσκο να ξεκινήσει από το μηδέν και αποφάσισε ότι το έκτο άλμπουμ του θα είναι η πρώτη του κυκλοφορία εξ ολοκλήρου στη γαλλική γλώσσα.
Καθώς μεγάλωσε στο Παρίσι, μεταξύ άλλων, ο MIKA δίνει μία οικουμενική διάσταση στη γαλλική γλώσσα στο νέο άλμπουμ του.
Για τον ίδιο, έγινε το κλειδί για να μιλήσει για την οικειότητά του και του επέτρεψε επίσης να αλλάξει τη στάση του απέναντι στη μουσική. Ο MIKA αντιμετωπίζει τους φόβους του χωρίς αναστολές και τους παρουσιάζει σε όλο το φως τους.
Ο έρωτας, το σεξ, η ηλικία, ο θάνατος – τραγουδάει για όλα αυτά, ενώ χορεύει προς έκπληξή του. Τα συναισθηματικά πυροτεχνήματα της πολύχρωμης pop μουσικής του, σε συνδυασμό με την αισθησιακή αλλά και ταυτόχρονα ανθρώπινη ποίησή του, επιστρέφουν στο νέο άλμπουμ του.
Το επιτυχημένο μείγμα της pop μουσικής των δεκαετιών του ’80 και του ’90 και του γαλλικού chanson εναρμονίζεται απόλυτα με τους ειλικρινείς στίχους, οι οποίοι προσκαλούν τον ακροατή να κάνει μία μικρή αυτοκριτική.
«Είναι ένα δώρο γενεθλίων. Ένα μυαλό σε πλήρη άνθιση δημιουργικότητας που εκφράζει την κληρονομιά του με τη χαρακτηριστική φράση: “Είθε το μυαλό σου να ανθίζει πάντα”», σχολιάζει ο MIKA.
Ο MIKA εμπνεύστηκε το θέμα της αναγέννησης και τον τίτλο του νέου άλμπουμ του από ένα σχέδιο και τα λόγια που του είχε στείλει η μητέρα του λίγο πριν από τον θάνατό της. Ο MIKA γράφει και συνθέτει μουσική με ανοιχτή καρδιά, δεν υπάρχουν ταμπού γι’ αυτόν.
Στο άλμπουμ, το οποίο είναι ένα μήνυμα αγάπης προς τη μητέρα του και μία ωδή στο πέρασμα του χρόνου, ανοίγεται σε νέους ορίζοντες, αναζητώντας τη χαρά σε θλιβερές συνθήκες.
Ο MIKA – άγγελος ή διάβολος, γιορτάζει στο «Apocalypse Calypso». Αναζητώντας σώματα που καίγονται από πόθο, χορεύει μέχρι το ξημέρωμα στο «Sweetie Banana» και τους εκπληκτικούς ρυθμούς του.
Στο «30 Seconds» μιλάει για τις στιγμές που όλα εκρήγνυνται. Αγγίζει το θέμα του ρίσκου, του κεραυνοβόλου έρωτα που χτυπάει χωρίς προειδοποίηση και μίας επιλογής που αλλάζει το πεπρωμένο σου και σε δεσμεύει σε μία σχέση για το υπόλοιπο της ζωής σου.
Στο «Je sais que je t’aime», ιχνηλατεί την ομορφιά του πάθους στα απομεινάρια μίας ζωής για δύο.
Στο «Moi, Andy et Paris», είναι ειλικρινής όσο ποτέ για την ερωτική σχέση του με τον σύντροφό του επί 18 χρόνια. Στην πόλη του έρωτα, τα συναισθήματα κυριαρχούν και κάνουν τους καβγάδες παρελθόν: Στο Παρίσι.
Το πνεύμα της Jane Birkin, η κομψότητα, η ελευθερία και η μοναδικότητά της πλανώνται σε ολόκληρο το άλμπουμ. Με μία ωδή στη βρετανική προφορά της, ο MIKA αποτίει φόρο τιμής στην καλλιτέχνιδα σε ένα τραγούδι με τον λιτό τίτλο «Jane Birkin», που γράφτηκε πριν από τον θάνατό της.
Το «Bogues» είναι ένα ειρωνικό μανιφέστο ενάντια στην τιμωρία της απόλαυσης και τις παράδοξες επιταγές της καταναλωτικής κοινωνίας. Ο MIKA καλεί σε αντίσταση σε αυτούς τους τυποποιημένους, συγκρατημένους καιρούς. Ίσως να εκδικείται έναν κακοποιητικό δάσκαλο που τον έδεσε σε μία καρέκλα.
Ο MIKA ζει πολλές ζωές, μιλάει πολλές γλώσσες, έχει πολλά διαβατήρια και ανήκει σε πολλούς τόπους.
Οι πολλές ταυτότητες του καλλιτέχνη και η δίψα του για ανακάλυψη, η ανικανοποίητη περιέργειά του και η φρενήρης ενέργεια που τον ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο έγιναν η έμπνευση για το «Passager», μία αναφορά στον Georges Moustaki.
Το «Que ta tête fleurisse toujours» είναι μία προσευχή και ένα κάλεσμα στη δημιουργία, δείχνοντάς μας για άλλη μία φορά ότι ο MIKA δεν σταματά ποτέ να ανθίζει.
